Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Επικίνδυνα για την υγεία μπουκάλια

Το διάβασα στο πενταπόσταγμα και το παραθέτω. Ελπίζω να βοηθήσω να ενημερωθείτε επί του θέματος:
Επικίνδυνες πρώτες ύλες σε πλαστικά μπουκάλια νερού. Διαβάστε το προσεκτικά και πριν πιείτε την επόμενη φορά νερό από πλαστικό μπουκάλι, κοιτάξτε πρώτα το τριγωνάκι με τον αριθμό μέσα στον πάτο του μπουκαλιού.
Στην υγειά μας!
http://www.pentapostagma.gr/2012/09/blog-post_6749.html

Κατασκευές για παιδιά και με παιδιά

Καλησπέρα.
Μια φίλη από Θεσσαλονίκη μου έστειλε την παρακάτω διεύθυνση.  Περιέχει πολύ όμορφες κατασκευές και όχι μόνο για παιδιά, που μπορεί να γίνουν με τα παιδιά. Πολύ ενδιαφέρον, δείτε το:
http://networkedblogs.com/Cs0v3

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Δόξα τω Θεώ... ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να πάθουμε!


Υποκύπτω στον πειρασμό και μοιράζομαι μαζί σας τις εμπειρίες μου από ένα τροχαίο ατύχημα που μου συνέβη πριν 12 μέρες:
Παρασκευή 17/8/2012 (Αγίου Μύρωνος)
Ώρα 17:20
Τόπος: 2η έξοδος προς Γρεβενά στην Εγνατία Οδό στο ρεύμα προς Ιωάννινα.
Επιβαίνω σε κλειστό φορτηγάκι VW transporter που κατευθύνεται στα Γιάννενα. Κάποια στιγμή νιώθω ένα τράνταγμα και μια ώθηση από πίσω μου και ακούω ένα μεγάλο μπαμ. Ο οδηγός  (ο κουνιάδος μου) λέει "λάστιχο" και προσπαθεί να "μαζέψει" το αυτοκίνητο. Εγώ λέω "κάτι μας χτύπησε από πίσω". Μέχρι να το πω έχουμε σηκωθεί στον αέρα και πέφτουμε στην άσφαλτο με την πλευρά του οδηγού. Σερνόμαστε αριστερά και χτυπάμε με τον ουρανό του αυτοκινήτου το αριστερό διαχωριστικό του δρόμου. Η ώθηση από αυτό το χτύπημα μας πετά προς τα δεξιά και χτυπάμε με τις ρόδες στη δεξιά μπάρα του δρόμου λίγο πριν την τσιμεντένια μύτη της εξόδου για Γρεβενά. Ο οδηγός   βλέπει ότι κινούμαστε προς τη μύτη και φωνάζει. Σαν ένα χέρι μας γυρίζει με τις ρόδες πάνω και μας δίνει ώθηση προς την έξοδο. Σερνόμαστε με τον ουρανό και τις ρόδες πάνω για τουλάχιστον 50 μέτρα στην έξοδο για Γρεβενά και σταματάμε. Με την πρώτη πτώση σπάνε τα παράθυρα του οδηγού και το παρμπριζ. Είμαστε και οι δύο δεμένοι με τις ζώνες μας και αυτό μας σώζει από το να πεταχτούμε έξω από το αυτοκίνητο με τις προσκρούσεις αριστερά και δεξιά. Ενώ σερνόμαστε ακόμα,  βλέπω ότι έχει ακρωτηριαστεί το μεγάλο δάκτυλο του δεξιού μου ποδιού στο ύψος του μισού νυχιού και επικεντρώνω την προσοχή μου έτσι ώστε να μην χτυπήσω πουθενά αλλού για να μπορέσω βγαίνοντας να ελέγξω την αιμορραγία. Σταματάμε. Ο κουνιάδος μου φωνάζει το ονόμά μου. Τον καθησυχάζω και βγαίνει από το παράθυρο του οδηγού. Εγώ μένω "κρεμασμένη" από τη ζώνη ασφαλείας. Μου λύνει τη ζώνη, μαζεύω την τσάντα και το μπουφάν μου και βγαίνω από το παρμπρίζ.  Πάω δέκα μέτρα αριστερά, κάθομαι και προσπαθώ με το αριστερό μου χέρι να ελέγξω την αιμορραγία στο δάκτυλό μου. Εκεί αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλη ζημιά έχει πάθει (είχε φύγει όλο το πίσω μέρος του δακτύλου, κρεμόταν), και λέω μέσα μου ότι θα είμαι πολύ τυχερή αν κατορθώσει να ξαναγίνει δάκτυλο. Έρχεται μια κυρία που επέβαινε σε αυτοκίνητο που κινούνταν πίσω μας. Με ρωτά: Είναι κάποιος άλλος στο αυτοκίνητο; (δύο φορές).  Της απαντώ: εμείς οι δύο ήμασταν και βγήκαμε. (Δύο φορές). Μου λέει: Παιδί μου, αυτό που είδαν σήμερα τα μάτια μου δεν θα το ξεχάσω στη ζωή μου. Είχατε άγιο. Πως δεν σκοτωθήκατε από τέτοιο τρακάρισμα;  Μέχρι να τελειώσει, εμφανίστηκε η Τροχαία Γρεβενών την οποία είχε ειδοποιήσει το προαναφερόμενο αυτοκίνητο και άρχισε να εκτρέπει την κυκλοφορία. Κοιτάω αριστερά. Το αυτοκίνητο που μας χτύπησε, ένα Οπελ άστρα ασημί, έχει σταματήσει ακριβώς μπροστά στην τσιμεντένια  διχάλα του δρόμου. Είναι χτυπημένο μπροστά και στο πλάι δεξιά, ίσως και πίσω, ο αερόσακκος του οδηγού έχει ανοίξει.  Ένας νέος άνδρας άσπρος σαν το πανί μας πλησιάζει φωνάζοντας "ποιόν χτύπησα, ποιόν χτύπησα", τον καθησυχάζω, λέγοντας: "Δόξα τω θεώ... ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να πάθουμε.  Τίποτα δεν είναι, ηρέμησε, όλα θα πάνε καλά, αφού βγήκαμε ζωντανοί, όλα θα πάνε καλά". 'Ερχεται και το ασθενοφόρο. Οι διασώστες μας φοράνε κολάρο στο λαιμό και μας βάζουν στο αυτοκίνητο. Σε πέντε λεπτά είμαστε στο νοσοκομείο των Γρεβενών, στα επείγοντα. Για να μην τα πολυλογώ, μπήκα στο χειρουργείο στις 6.00 το απόγευμα, ο κ. Δρόσος Γεώργιος χειρούργος ορθοπεδικός (να τον έχει καλά ο Θεός) με τοπική νάρκωση, άρχισε στις 6:20 να βάζει ράμματα και τελείωσε στις 7:50.  Το δάκτυλό μου ξαναέμοιαζε με δάκτυλο, αλλά ήταν κατά ένα με ενάμιση εκατοστό κοντότερο από το άλλο μου μεγάλο δάκτυλο. Βγήκα από το χειρουργείο στις 8.00. Νοσηλεύτηκα μέχρι τη Δευτέρα 20/8/2012 το μεσημέρι. Κάνω αλλαγές κάθε 2 - 3 ημέρες στο νοσοκομείο της περιοχής μου στα Γιάννενα. Παίρνω αντιβίωση για την αποφυγή μόλυνσης. Έχει νεκρωθεί ιστός σε κάποια σημεία στο δάκτυλο. ΄Αν δεν αντιδράσει μόνο του να δημιουργήσει νέο δέρμα και ιστό, ίσως χρειαστεί να υποβληθώ σε πλαστική (νέο χειρουργείο).
Από τη μιά στιγμή στην άλλη, αλλάζει έστω και λίγο η ζωή σου, η ζωή της οικογένειάς σου, των γύρω σου. Σκεπτόμενη ότι είναι το λιγότερο που θα μπορούσα  να πάθω και ότι ήταν πολύ εύκολο να είχα σκοτωθεί ή να είχα τραυματιστεί πολύ περισσότερο στο ατύχημα, δοξάζω τον Θεό που θέλησε να μου δώσει παράταση ζωής "προς γνώση και συμμόρφωση" και τον ευχαριστώ που δεν επέτρεψε να τραυματιστεί κανείς μας πολύ σοβαρά, που επέτρεψε να μην σκοτωθεί ο νέος που μας χτύπησε και να συνεχίσουμε και οι τρείς εμπλεκόμενοι τη ζωή μας την προσωπική και την οικογενειακή και την επαγγελματική.
Πιστεύω η εμπειρία μου αυτή να προβληματίσει όλους μας και να οδηγούμε πιο συνειδητά από δω και μπρος. Να μην πίνουμε αλκοόλ, να ξεκουραζόμαστε όταν πρόκειται να κάνουμε μεγάλο ταξίδι και να μην θέτουμε τη ζωή τη δική μας αλλά και των άλλων που βρίσκονται στο δρόμο μας σε κίνδυνο. 
Σημείωση:  Ο νέος που μας χτύπησε ήταν κουρασμένος (είχε ξυπνήσει από τις 6,30 το πρωί και έφυγε από τη Θεσσαλονίκη αμέσως μετά τη δουλειά του στις 3.00 για να προλάβει να πάει νωρίς στους δικούς του στην Ηγουμενίτσα) και κοιμήθηκε στο τιμόνι.  Μας χτύπησε με 180 χιλιόμετρα την ώρα περίπου. Αν δεν βρισκόμασταν μπροστά του θα είχε "καρφωθεί" στην τσιμεντένια διχάλα.  Δόξα τω Θεώ!.Eίμασταν εκεί...

Τροχαία ατυχήματα και συνέπειες

Τετάρτη 29/8/2012.
Πέρασε το καλοκαίρι. Σε λίγες μέρες επιστρέφουμε στα θρανία μαθητές και καθηγητές.
Και σίγουρα επιστρέφουμε κουβαλώντας αναμνήσεις και εμπειρίες από αυτό το δίμηνο των διακοπών, άλλοι ευχάριστες και άλλοι δυσάρεστες.
Κάθε καλοκαίρι κυρίως αλλά και καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους, όλοι εμείς που κινούμαστε στους δρόμους είτε ως οδηγοί Ι.Χ αυτοκινήτων, μοτοσικλετών, είτε ως επιβαίνοντες σε τέτοια οχήματα, είτε ως πεζοί, αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο ενός τροχαίου ατυχήματος. Όσο περισσότερο κινούμαστε, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να εμπλακούμε σε ατύχημα.
Κάποιοι - μαζί κι εγώ- λένε ότι προσέχουν. Οδηγούν προσεκτικά, στα επιτρεπτά όρια ταχύτητας, δεν κάνουν αντικανονικές προσπεράσεις, οδηγούν νηφάλιοι, χωρίς να έχουν καταναλώσει αλκοόλ και αφού έχουν κοιμηθεί αρκετά ώστε να είναι ξεκούραστοι.  Κάποιοι όμως δεν προσέχουν και δεν ακολουθούν τα παραπάνω, προκαλώντας τελικά με την κακή οδηγική τους συμπεριφορά ατυχήματα, που άλλοτε είναι μικρά, ασήμαντα, αλλά άλλοτε είναι δυστυχώς μεγάλα και θανατηφόρα.
Ακόμα και τα μικρά και ασήμαντα όμως, είναι ικανά να τραυματίσουν τουλάχιστον ψυχολογικά αλλά και σωματικά τους συμμετέχοντες, δημιουργώντας μικρές ή μεγάλες, παροδικές ή και μόνιμες βλάβες.
Πολύ μεγάλη προσοχή λοιπόν από όλους μας, όλους εμάς που οδηγούμε και μεταφέρουμε στα οχήματά μας και τα παιδιά μας ή άλλους ανθρώπους. Να οδηγούμε ενσυνείδητα, με γνώση και επίγνωση του κινδύνου και της οδηγικής συμπεριφοράς μας και των συνεπειών που μπορεί να έχει για όλους μας ακόμη και ένα "μικρό" ή "ασήμαντο" τροχαίο ατύχημα.
Καλό υπόλοιπο και καλή αντάμωση στα σχολεία στις 3 Σεπτεμβρίου.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Εκμετάλλευση των παιδιών: Δυσάρεστη, αλλά πραγματικότητα!

     Στην εποχή μας, στη χώρα μας, ακόμα και στην πόλη μας, αν γυρίσει κανείς το βλέμμα γύρω του, θα διακρίνει εύκολα ή λίγο πιο δύσκολα, φαινόμενα παιδικής εκμετάλλευσης, που εκδηλώνεται περισσότερο σε κάποιες κοινωνικές ομάδες από κάποιες άλλες, με τάση να επεκτείνεται στο γενικότερο πληθυσμό.
     Έτσι, βλέπουμε κυρίως παιδιά προερχόμενα από άλλες χώρες (ή παιδιά τσιγγάνων) να τριγυρνούν στην πόλη, προσπαθώντας να ζητιανέψουν την ελεημοσύνη μας ή να "πουλήσουν" μικροπράγματα σε ανθρώπους που είτε κυκλοφορούν για να πάνε στις δουλειές τους είτε κάθονται κάπου με παρέα, είτε βρίσκονται σε διαδρομή με το αυτοκίνητό τους.  Ακούμε στις ειδήσεις για παιδιά που εξαφανίζονται και παρά τις προσπάθειες των δικών τους και των αρχών, δεν εντοπίζονται τελικά ή βρίσκονται, έχοντας όμως υποστεί βασανιστήρια, κακοποιήσεις, αφαίρεση ζωτικών τους οργάνων μέχρι και θάνατο.  Μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο για φαινόμενα παιδικής πορνείας (δυστυχώς και στη χώρα μας), παιδικής πορνογραφίας, δουλεμπορίου μικρών παιδιών...
    Βλέπουμε, ακούμε, μαθαίνουμε.  Μπαίνουμε στον κόπο να σκεφτούμε γιατί γίνεται όλο αυτό; Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν κάποιους στο να εκμεταλλεύονται μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά; Κοινωνικός αποκλεισμός, περιθωριοποίηση, λαθρομετανάστευση, άσχημη οικονομική κατάσταση των γονέων, μη ύπαρξη οικογένειας, προβληματική οικογένεια, χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών από κάποιο μέλος της οικογένειας, είναι κάποιες από τις αιτίες που οδηγούν κάποιους επιτήδειους σ΄αυτές τους τις πράξεις, που αγγίζουν μέχρι και το κακούργημα!
     Και τελικά τι κάνουμε; Μένουμε θεατές; Στεκόμαστε απαθείς μπροστά στην τηλεόραση ή την οθόνη του Η/Υ μας μαθαίνοντας όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και απλά δεχόμαστε την δυσάρεστη πραγματικότητα;  Είναι ίσως βολικό!  Με το να βολευόμαστε όμως δεν αλλάζουμε τον κόσμο μας.  Αν θέλουμε να κάνουμε τον κόσμο γύρω μας καλύτερο, ας αλλάξουμε πρώτα εμείς.  Ας οργανωθούμε και ας προσπαθήσουμε ν΄αντιδράσουμε στο κακό, έστω και μεμονωμένα.  Αξίζει να σώσουμε έστω και μια παιδική ψυχή, έστω και μιά ζωή!

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Τελευταίο μάθημα.

Τρίτη 5/6/2012
Τελευταίο μάθημα.  Επιλογής, με μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας.  Μακάρι να τα πάνε καλά τα παιδιά και σήμερα.  Έχουν ήδη μισή ώρα που γράφουν.  Έχει πάει 9:15.  Είναι ήσυχα, προσηλωμένα στα γραπτά τους.  Ησυχία.  Μόνο τα φύλλα που γυρίζουν και το χτύπημα της μύτης του μελανογράφου πάνω στο χαρτί ακούγονται.  Σηκώθηκε ο πρώτος για τουαλέτα.  Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να κοιτάξουν τριγύρω.  Αυτό ήταν.  Επιστροφή στα γραπτά τους και πάλι.
Σήμερα είμαστε λίγοι.  Μόνο πέντε.  Δύο αίθουσες, λίγα παιδιά, αρκούμε.  Ψιλοβρέχει από το πρωί.  Αυτός ο καιρός φέτος!  Ο Ιούνιος έχει 5 και ακόμα να στρώσει.  Δεν ξέρεις πώς να ντυθείς.  Μία κρύο, μία ζέστη, μία πολλή ζέστη και πάλι από την αρχή.  Για να δούμε πώς θα πάει στη συνέχεια; 
Να και ο δεύτερος.  Έφυγε τρέχοντας! Πήγε - ήρθε σαν σίφουνας και πάλι στο γραπτό.
9:45.  Η βροχή δυνάμωσε.  Η μέρα είναι γκρίζα.  Θυμίζει Νοέμβριο.  Ότι πρέπει για να είναι τα παιδιά συγκεντρωμένα στα μαθήματά τους και να μην σκέφτονται καλοκαίρια, διακοπές και θάλασσες.  Και από την άλλη, ποτίζεται και ο κήπος και δεν χρειάζεται να ξοδεύψουμε νερό του δικτύου ύδρευσης για πότισμα.  Πού το πάς αυτό;  Οικονομία! πόρων και χρημάτων!  Ο Θεός εμφανίζεται συμπαραστάτης μας στις δύσκολες καταστάσεις που περνάμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Κοντεύει 10:00.  Κάποιοι συμβουλεύονται τα ρολόγια τους.  Πλησιάζει η ώρα δυνατής αποχώρησης.  Θα έχουμε σήμερα γρήγορες αποχωρήσεις;
10:05.  Τρείς γρήγορες αποχωρήσεις.  Να έχουν καλά αποτελέσματα.  Οι υπόλοιποι συνεχίζπυν ακάθεκτοι.
10:50.  Έχουν φύγει δέκα.  Μάλλον ήταν εύκολα ή αναμενόμενα τα θέματα.  Και απ΄αυτούς που συνεχίζουν, οι περισσότεροι έχουν τελειώσει.  Τα βλέπουν και τα ξαναβλέπουν.  Τα ξαναδιαβάζουν, διορθώνουν, επισημαίνουν και ένας - ένας έρχονται προς τα εδώ.
Ποδοβολητό ακούγεται στο διάδρομο.  Τι γίνεται βρε παιδιά;  Μπαίνει ένας, που μόλις είχε φύγει. -Ξέχασα τη ζακέτα μου!  Γελάνε.  Αυτά είναι: "Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει ποδάρια" που έλεγε και η συγχωρημένη η γιαγιά μου.
Χαλαρά κύλησε η μέρα.  Δεν υπήρχε αυτή τη φορά έκδηλη αγωνία και άγχος.  Ελάχιστες οι φορές που αναγκάστηκα να φωνάξω "Μπροστά σας παιδιά" ή "Σσσσσ..."  Ήταν το τελευταίο τους μάθημα.
Καλά αποτελέσματα να έχουν και να καταφέρουν αν είναι δυνατόν όλα, να πετύχουν αυτό που περιμένουν και ποθούν!!!

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Αργότερα...

     Τελικά, είναι καλό να τολμάς να γράψεις τις σκέψεις σου;  Ποιόν ρωτάω;  Εμένα κι εσένα.  Τον καθένα που ίσως διαβάσει αυτά που τολμώ να μεταφέρω στο χαρτί.
     Όλοι γύρω μου γράφουν.  Ένας διαβάζει.  Κάτι θέλω κι εγώ να κάνω.  Σκέφτομαι και μου είναι εύκολο να γράψω αυτά που σκέφτομαι, κάνοντας παράλληλα τη δουλειά μου.
     Κάπου - κάπου ακούγονται αναστεναγμοί.  Βαριανασέματα.  Κάποιοι κοιτούν γύρω, κάποιοι μένουν αδιάσπαστοι από τους μικροθορύβους γύρω τους και συνεχίζουν να γράφουν.  Δίνουν ότι ξέρουν, προσπαθούν να θυμηθούν και να μεταφέρουν σωστά στο τετράδιο ότι έμαθαν όλα τους τα χρόνια μέχρι σήμερα στο σχολείο.

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Σκέψεις...

... Λύκειο. Αίθουσα Νο ... 
1/6/2012.
 Καλό καλοκαίρι! 
     Τελευταία μέρα των βασικών μαθημάτων των Πανελλαδικών εξετάσεων. Ανακούφιση... Τα παιδιά ήρθαν σήμερα με χαμόγελο, τα περισσότερα. Τελειώνουν. Τέλος το διάβασμα. Τέλος ο κόπος και το ξενύχτι. Τώρα ξεκούραση. Βόλτες, καφέ με τους φίλους, κανένα μπάνιο - αν επιτρέπει ο καιρός- τέτοια πράγματα.
    Αλλά και αγωνία. Ειδικά γι΄αυτούς που προσπάθησαν πολύ. Αγωνία για τη βαθμολογία. Για τις βάσεις, τα μόρια, τη Σχολή, τον τόπο, το κοντά - μακρυά από τους δικούς τους. Όλα τα σκέφτονται. Όλα τους προβληματίζουν και ας μη το δείχνουν. Δεν θέλουν να φορτώσουν τους δικούς τους με περισσότερο άγχος απ΄αυτό που ήδη έχουν. Η συγκυρία δεν είναι καλή. Βαίνουμε προς δεύτερες εκλογές μέσα σ΄ένα μήνα και αυτό από μόνο του δεν είναι και το καλύτερο. Που να συνυπολογίσεις και όλα τα υπόλοιπα! 
    Κι εμείς; Μπαίνεις το πρωί στην αίθουσα των επιτηρητών και τι αντικρίζεις; Πρόσωπα κουρασμένα, ανέκφραστα ως επί το πλείστον. Η αγωνία όλων, είναι έκδηλη στα πρόσωπά μας. Τα σκληραίνει. Τα γερνάει. Που πάμε; Τι κάνουμε; Πως θα τα βγάλουμε πέρα; Πως θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες; Πως το ένα, πως το άλλο; 
   Σήμερα κάτι άλλαξε. Πιαστήκαμε από μια κουβέντα δυό - τρεις- τέσσερις το πολύ- από τους δεκαέξι και άλλαξε το σκηνικό. Γέλια! Νευρικά αλλά γέλια. Οι άλλοι κοίταζαν περίεργα, αλλά τελικά τουλάχιστον χαμογέλασαν! Πόσο πολύ το χρειαζόμαστε όλοι μας αυτό! Ένα χαμόγελο. Δεν κοστίζει τίποτα κι όμως κάνει τόσο καλό σ΄όλους. Και σ΄αυτόν που το δίνει και σ' αυτόν που το δέχεται. Λύτρωση. Χαλάρωση, Αισιοδοξία. 
 ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΤΩ. ΟΧΙ. ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ. 
  Να είμαστε και αύριο όλοι καλά... Καλά αποτελέσματα σε όλα τα παιδιά!

Προσμονή

Πόσο δύσκολα κυλά ο χρόνος γι αυτόν που προσμένει το τέλος! και πόσο λυτρώνεται μ΄αυτό το αργητό πέρασμα, αυτός που θέλει όλο το χρόνο "για πάρτη του" αυτός που έχει πολλά να κάνει και να δώσει μέσα σ΄αυτό το χρόνο... Αυτός που ΔΕΝ προσμένει!!! 28/5/2012 (Επιτηρώντας σε κάποιο Λύκειο)

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Δασο-τεχνο-λόγος: To σχολείο ...πάει εκδρομή

Δασο-τεχνο-λόγος: To σχολείο ...πάει εκδρομή

To σχολείο ...πάει εκδρομή

Το Σχολείο μας, το 3ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, διοργάνωσε εκπαιδευτική εκδρομή της Β τάξης στη Βεργίνα και τη Θεσσαλονίκη, το Μάρτιο του 2012. Συνοδοί καθηγητές των παιδιών ήταν οι Νούτσου Σοφία, Σταύρου Όλγα, Παπαϊωάννου Βασίλης, Ιωάννου Ναπολέων και Μπιλιαδέρη Αγλαϊα. Παρακάτω θα δείτε σε παρουσίαση κάποιες από τις φωτογραφίες που βγάλαμε στην εκδρομή .

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Τα κείμενα της γιορτής της 21ης Φεβρουαρίου

Το σχολείο μας, το 3ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων, διοργάνωσε φέτος την κεντρική εκδήλωση για τα ελευθέρια της πόλεώς μας. Η συντάκτρια μαζί με τις συναδέλφους καθηγήτριες Δήμητρα Εξάρχου, Ελένη Ζυγούρη και Ασημίνα Φώτη, είχαν την ευθύνη της εκδήλωσης. Οι φιλόλογοι του σχολείου μας βοήθησαν στην εκμάθηση των κειμένων από τα παιδιά και τελικά η 60μελής ομάδα μαθητών και μαθητριών μας, παρουσίασε στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών την εκδήλωση. Παρακάτω παρατίθενται τα κείμενα της γιορτής αυτής. Παρουσίαση γιορτής

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Έκθεση 3ου Γυμνασίου

εργασίες των Β1, Β2 και Β3
Σήμερα Τετάρτη 16-5-2012, φωτογράφησα τις εργασίες των παιδιών των τμημάτων της Α και Β τάξης του 3ου Γυμνασίου Ιωαννίνων στα πλαίσια του μαθήματος της Τεχνολογίας , που διδάσκω στο παραπάνω σχολείο.  Δείτε τις:


Το ξενοδοχείο Electra Pallas από το Β4

Οι εργασίες των παιδιών του Α3

Οι μισές εργασίες των παιδιών του Α4

και οι υπόλοιπες

κάποιες εργασίες παιδιών των Α1 και Α2Περιμένω τα σχόλιά σας.

Εργασίες τεχνολογίας των μαθητών του 4ου Γυμνασίου

Χθες Τρίτη 15-5-2012, φωτογράφησα τις κατασκευές και τις εργασίες των μαθητών του Α4 τμήματος του 4ου Γυμνασίου Ιωαννίνων και τις ομαδικές εργασίες της Β τάξης, στα πλαίσια του μαθήματος της Τεχνολογίας.
Τη φετινή χρονιά εργάστηκα με τους μαθητές του Α4 και όλης της Β τάξης του παραπάνω Γυμνασίου, συμπληρώνοντας το ωράριό μου στο σχολείο αυτό.
Παραθέτω παρακάτω τις φωτογραφίες:

Εργασίες Α4
Εργασίες Α4
Εργασίες Β1 και Β2

Εργασίες Β3α, Β3β και Β4α

 Περιμένω σχόλιά σας.

Συνέχεια

Συνέχεια, μετά το διάλειμμα.  
Περιπτώσεις ανεβάσματος βιντεο στο youtube και από εκεί στο ιστολόγιο.  Δεν έχω κάτι αυτή τη στιγμή να ανεβάσω. Οπότε πάω κατευθείαν στο youtube:


Η πορεία προς το μέτωπο που διαβάστηκε από τον Μάνο Κατράκη, απεικονίζει τη σημερινή μας κατάσταση (της χώρας).

Δοκιμάζω την μεταπήδηση:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

1 α.     Με το άρθρο 44 του προσφάτως ψηφισθέντος Ν. 4071/2012 (ΦΕΚ 85/Α/11-4-2012): «Ρυθμίσεις για την τοπική ανάπτυξη, την αυτοδιοίκηση και την αποκεντρωμένη διοίκηση – Ενσωμάτωση Οδηγίας 2009/50/ΕΚ», αντικαταστάθηκε η παρ. 11β του άρθρου 59 του Ν. 3966/2011 (ΦΕΚ 118/Α/24-5-2011), την οποία είχε επινοήσει η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας,  με μοναδικό σκοπό να πλήξει τους πολυτέκνους, παρεμβάλλοντας ανυπέρβλητα εν πολλοίς εμπόδια στην εισαγωγή τους στις Σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό, σοβαρά κοινωνικά προβλήματα στις πολύτεκνες οικογένειες.
Τετάρτη 16-5-2012.  Δεύτερη συνάντηση επιμόρφωσης στα ιστολόγια με τον κ. Πλεύρη.  Εν τω μεταξύ, πάμε πρόσω ολοταχώς για επαναληπτικές εκλογές, αφού δεν τα βρήκαν οι μεγάλοι με τους μικρούς, παρόλες τις προσπάθειες του Προέδρου της Δημοκρατίας.  Τελείως tragic η κατάσταση που λέει και η Τασιούλα!



Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Επόμενη μέρα

Άκαρπες οι συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ένα μπάχαλο με το σημείωμα του Καμμένου και έπεται συνέχεια.
http://www.youtube.com/watch?v=RbOyF0v5l8w

Κάτι δεν έκανα σωστά έτσι; Θα το διευκρινίσουμε την Τετάρτη.

Καλή αρχή!

Τα κατάφερα να το δημιουργήσω!  Ας δοκιμάσω και τα υπόλοιπα:
Εισαγωγή εικόνας:

Θέλω τώρα έναν σύνδεσμο. Σήμερα η πολιτική ατζέντα της ημέρας έχει να κάνει με τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον πρόεδρο της δημοκρατίας

Ας κάνουμε και μια εισαγωγή βιντεο: