Τελευταίο μάθημα.

Τρίτη 5/6/2012

Τελευταίο μάθημα.  Επιλογής, με μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας.  Μακάρι να τα πάνε καλά τα παιδιά και σήμερα.  Έχουν ήδη μισή ώρα που γράφουν.  Έχει πάει 9:15.  Είναι ήσυχα, προσηλωμένα στα γραπτά τους.  Ησυχία.  Μόνο τα φύλλα που γυρίζουν και το χτύπημα της μύτης του μελανογράφου πάνω στο χαρτί ακούγονται.  Σηκώθηκε ο πρώτος για τουαλέτα.  Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να κοιτάξουν τριγύρω.  Αυτό ήταν.  Επιστροφή στα γραπτά τους και πάλι.

Σήμερα είμαστε λίγοι.  Μόνο πέντε.  Δύο αίθουσες, λίγα παιδιά, αρκούμε.  Ψιλοβρέχει από το πρωί.  Αυτός ο καιρός φέτος!  Ο Ιούνιος έχει 5 και ακόμα να στρώσει.  Δεν ξέρεις πώς να ντυθείς.  Μία κρύο, μία ζέστη, μία πολλή ζέστη και πάλι από την αρχή.  Για να δούμε πώς θα πάει στη συνέχεια; 

Να και ο δεύτερος.  Έφυγε τρέχοντας! Πήγε - ήρθε σαν σίφουνας και πάλι στο γραπτό.

9:45.  Η βροχή δυνάμωσε.  Η μέρα είναι γκρίζα.  Θυμίζει Νοέμβριο.  Ότι πρέπει για να είναι τα παιδιά συγκεντρωμένα στα μαθήματά τους και να μην σκέφτονται καλοκαίρια, διακοπές και θάλασσες.  Και από την άλλη, ποτίζεται και ο κήπος και δεν χρειάζεται να ξοδεύψουμε νερό του δικτύου ύδρευσης για πότισμα.  Πού το πάς αυτό;  Οικονομία! πόρων και χρημάτων!  Ο Θεός εμφανίζεται συμπαραστάτης μας στις δύσκολες καταστάσεις που περνάμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Κοντεύει 10:00.  Κάποιοι συμβουλεύονται τα ρολόγια τους.  Πλησιάζει η ώρα δυνατής αποχώρησης.  Θα έχουμε σήμερα γρήγορες αποχωρήσεις;

10:05.  Τρείς γρήγορες αποχωρήσεις.  Να έχουν καλά αποτελέσματα.  Οι υπόλοιποι συνεχίζπυν ακάθεκτοι.

10:50.  Έχουν φύγει δέκα.  Μάλλον ήταν εύκολα ή αναμενόμενα τα θέματα.  Και απ΄αυτούς που συνεχίζουν, οι περισσότεροι έχουν τελειώσει.  Τα βλέπουν και τα ξαναβλέπουν.  Τα ξαναδιαβάζουν, διορθώνουν, επισημαίνουν και ένας - ένας έρχονται προς τα εδώ.

Ποδοβολητό ακούγεται στο διάδρομο.  Τι γίνεται βρε παιδιά;  Μπαίνει ένας, που μόλις είχε φύγει. -Ξέχασα τη ζακέτα μου!  Γελάνε.  Αυτά είναι: "Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει ποδάρια" που έλεγε και η συγχωρημένη η γιαγιά μου.

Χαλαρά κύλησε η μέρα.  Δεν υπήρχε αυτή τη φορά έκδηλη αγωνία και άγχος.  Ελάχιστες οι φορές που αναγκάστηκα να φωνάξω "Μπροστά σας παιδιά" ή "Σσσσσ..."  Ήταν το τελευταίο τους μάθημα.

Καλά αποτελέσματα να έχουν και να καταφέρουν αν είναι δυνατόν όλα, να πετύχουν αυτό που περιμένουν και ποθούν!!!